Campagne, Campagne, Campagne!

Heej lieverds,

De tijd vliegt hier echt, ik weet nog goed dat ik hier in het internetcafe kwam voor mijn eerste blog, en nu heb ik nog (maar) tweeeneenhalfe week! Ik heb eens ff mijn blogs door zitten lezen en ik realiseer me dat ik misschien wel erg weinig over mijn project heb verteld. Nu alles hier langzaamaan ten einde komt, merk ik dat het belangrijk voor me is om er afstand van te gaan nemen en bepaalde dingen te gaan afsluiten. Anders ga ik het daar nog moeilijk mee krijgen! Vandaar deze keer even iets meer over Campagne en wat minder over de tripjes! ;)

Wat Campagne betreft, ik realiseerde me net dat ik nog maar een paar echte diensten heb. Mijn laatste weekje hier ga ik in het Binnenland doorbrengen, als afsluiting. Vandaar dat het ook erg slecht uitkwam dat we vorige week niet mochten werken. Gelukkig bleek er geen TBC (wat we dachten) te heersen en mochten we maandag gewoon weer aan de slag. Voor de zekerheid zijn wij (de vrijwilligers) wel allemaal getest, maar gelukkig is vanochtend iedereen gezond verklaard! :) Dat was wel even stressen zeg. Er lopen bij Campagne namelijk best veel hoestende kinderen rond, en omdat ze intensief met elkaar (en met ons) omgaan, kan een besmetting snel opgelopen worden.
Was wel raar om er na anderhalve week afwezigheid, op maandag weer te komen. Sommige kinderen waren door het dolle heen en bleven maar lachen en aan me plakken, maar zeker een paar oudere kinderen waren er een beetje verward over. Het is dan ook moeilijk om uit te leggen dat we niet konden komen in verband met een mogelijke besmettelijke ziekte. Ik hoor ze dan al denken: en wij dan? Gelukkig lukte het uiteindelijk goed om het uit te leggen en was alles al snel weer hartstikke gezellig.

In de afgelopen twee maanden bij Campagne hebben we met zijn allen behoorlijk een structuur op de been gebracht. Dat is fijn want op die manier is er meer duidelijkheid voor de kinderen, maar ook voor de Surinaamse dames, die er al jaren komen en helpen met de dagelijkse klusjes zoals wassen, schoonmaken en eten koken. Om die structuur af en toe te verbreken hebben we voor de aankomende week nog twee tripjes gepland, waar ik en de kinderen ;) ons erg op verheugen. Vanavond gaan we met de oudere kinderen, dat zijn 10 jongens en 5 meisjes, tussen de 10 en 16 jaar, bowlen in de buurt! :D Volgens mij wordt dat erg leuk, net als het dierentuinbezoekje een paar weekjes geleden. Volgende week vrijdag staat er met de jongere kindjes, dat zijn er ook een stuk of vijftien, ongeveer gelijk aantal meisjes/jongens, tussen de 5 en 10 jaar oud, een bezoekje aan een grote speeltuin op het programma. Ook erg leuk, want daar zijn ze gek op. Lekker rennen en ravotten!

Het is voor de kinderen zeker belangrijk om af en toe even weg te zijn. Er wonen op dit moment rond de 38 kinderen, een aantal dat ook steeds veranderen. Sommige kinderen komen alleen in het weekend, andere kinderen krijgen soms ouders op bezoek en weer anderen zitten er al hun hele leven. Ook worden er soms nieuwe kinderen gebracht, laatst bijvoorbeeld kwam er 's ochtends een groepje aan en toen had net een moeder, haar 3 dochters, waarvan eentje pas 5 maanden, over het hek gezet. Het is nog onduidelijk hoe ze heten en wanneer/of ze weer worden opgehaald! Dat soort situaties komen regelmatig voor, vandaar dat afleiding af en toe is erg belangrijk is. Zeker de oudere kinderen merken wel dat er bepaalde dingen niet helemaal juist zijn en dat is moeilijk. Zo verteld een van de kinderen bijna dagelijks over zijn ouders en broer, terwijl die al tijden niet meer zijn geweest en wordt er af en toe gedreigd met: ik ga je vader roepen, terwijl helemaal niet bekend is wie de ouders zijn! Het enige houvast dat die kinderen hebben is Mevrouw Campagne en daarom kun je (naar mijn mening) niet anders dan vooral veel respect en bewondering hebben voor een vrouw van haar leeftijd (75!) die voor zich zelf niets heeft en altijd bezig is met haar kinderen. Ze noemen haar ook allemaal Mamma en luisteren eigenlijk vooral/alleen echt naar haar. Dat is voor ons soms moeilijk want de manier van opvoeding en de omgangsvormen zijn anders dan ik ze gewend ben. Het wordt bijvoorbeeld niet echt op prijs gesteld als we te veel de kinderen knuffelen en optillen, terwijl dat in mijn ogen soms juist genoeg is. Ook vinden de Suri dames bijvoorbeeld dat we harder moeten optreden tegen stoute kinderen, maar ik ben het weer niet eens met de manier waarop ze (soms) met de kinderen omgaan. Best lastig af en toe, maar zo langzamerhand begint het wel te wennen en heb ik mijn draai wel gevonden. Hoewel er af en toe wat meningsverschillen zijn over bepaalde zaken, merk ik wel dat iedereen blij is met ons werk daar. De kinderen komen altijd vrolijk aangehuppeld en hebben het nog over meisjes die al weg zijn, Mevr. Campagne zegt altijd: Dankjewel Mi Gudu, ben je er morgen weer? en ook met de Surinaamse dames is wel goed contact ontstaan en proberen we steeds meer samen met hun te overleggen en te plannen. De situatie is nog steeds niet ideaal, maar er komen vorderingen!

Zo, phoefphoef, ik moet eerlijk zeggen, ik wilde al heel erg lang eens een wat uitgebreider stukje schrijven over Campagne en bepaalde situaties daar, maar ik vind het best moeilijk. Ondertussen zit ik er zelf midden in en van bepaalde gebeurtenissen kijk ik niet meer op, terwijl ik in het begin dan echt ff geschrokken was. Zo zijn dingen als: hondenpoep op het erf, papagaaien waartegen gepraat wordt, een schildpad die al jaren achter het huis blijkt te leven, overhoopgehaalde kasten die gister nog waren opgeruimt of vermiste speeltjes aan de orde van de dag. Het is een soms een flinke chaos, waar je tegen moet kunnen, maar ik ben elke dag blij dat ik er weer kom!

Zo nu is het echt genoeg over Campagne, ik hoop dat jullie begrijpen dat het soms moeilijk is er over te schrijven en dat ik dan de voorkeur geef het over tripjes te hebben. Die zijn dan een makkelijker onderwerp! Ik hoop wel dat het duidelijk is dat mijn voornaamste reden en plezier hier het weeshuis is, want ik moet eerlijk zeggen, het leek af en toe wel of ik alleen maar op trip ging en dat heb ik ook te horen gekregen! Hihi, maarja aan de andere kant, alles eruit halen wat er in zit hea! :D

Lieverds, ik ga er weer mee stoppen, meteen ff proberen wat foto's up te loaden van Huize Campagne zelf, want dat is tot op de dag van vandaag ook nauwelijks gelukt. Ik hoop dat alles met jullie goed gaat en tot snel!

Dikke Zoen van Mij!